موزه‌گردهای ایران باستان (یک داستان پرهیجان) جلد دوم از مجموعه رمان نیما نابغه توسط آتوسا صالحی برای کودکان نوشته شده است. تصویرگری این مجموعه را نسیم بهاری انجام داده و توانسته است بر جذابیت داستان برای کودکان بیافزاید. مجموعه‌ای برای همه‌ی بچه‌هایی که دوست دارند هم کتاب داستان بخوانند و هم بلند بلند بخندند و هم با یک‌عالمه اطلاعات معرکه‌ی عجیب و غریب دوست‌هایشان را شگفت‌زده کنند. نیما نابغه از آن بچه‌های وروجکی است که زیاد اهل حرف گوش کردن نیست و دوست دارد همه چیز را خودش تجربه کند. اتفاقا معلمشان خانم بالا هم زیاد حوصله‌ی درس دادن ندارد و در عوض عاشق ماجراجویی است و برای همین مرتب بچه‌های کلاسش را به گردش علمی می‌برد. نشر افق (کتابهای فندق) مجموعه‌های متفاوت و متنوعی از رمان‌های شخصیت‌محور برای کودکان ترجمه و منتشر کرده است که جزو بهترین و محبوب‌ترین کتاب‌ها در جهان هستند. خوانندگانی که به این نوع از رمان‌ها علاقمندند، با مجموعه‌ی نیما نابغه نوشته‌ی آتوسا صالحی می‌توانند روایت‌هایی از زندگی یک شخصیتِ دوست‌داشتنیِ ایرانی را بخوانند که در تهران زندگی می‌کند. ماجراهای پی‌درپی و غافل‌گیری‌های غیرمنتظره باعث شده است تا موزه‌گردهای ایران باستان (یک داستان پُر هیجان)، جلد دوم از مجموعه‌ی نیما نابغه، یک داستان پُر هیجان باشد. نویسنده در این کتاب به بهانه‌ی روز کودک و موزه، برنامه‌ای ترتیب می‌دهد تا نیما و هم‌کلاسی‌هایش در مدرسه‌ به بازدید از موزه‌ی ایران‌ باستان بروند. قرار است گروهی هم از تلویزیون بیایند تا گزارش تهیه کنند. برای همین بچه‌ها همگی لباس‌های مهمانی‌شان را پوشیده‌اند. در بدو ورود به موزه، نیما داخل حوضِ لجن‌گرفته‌‌ی بوگندوی آن‌جا می‌افتد و مجبور می‌شود لباس روغنی و کثیفِ راننده‌ی اتوبوس را بپوشد و البته، بدبیاری‌های نیما همین‌جا تمام نمی‌شود. خیلی زود او و دوستانش در مخفی‌گاه موزه گرفتار می‌شوند و بعد، گیر پلیس می‌افتند و.... آتوسا صالحی برای اولین‌بار ماجرای بازدید از موزه‌ی ایران‌باستان را با چاشنی طنز و مرور سرگرمی‌ها و اطلاعاتی که در این مکان وجود دارد، در قالب روایتی داستانی برای کودکان تعریف می‌کند. ساختار داستان ساده است، ولی گره‌‌های آن کمک می‌کند تا تجربه‌ی خوانندگان برای حل مسئله‌های زندگی غنی‌تر شده و با گوشه‌هایی از تاریخ ایران آشنا شوند.تصویرگری‌های نسیم بهاری ویژگی دیگر مجموعه‌ی نیما نابغه است. همان‌طور که نویسنده از زندگیِ واقعیِ کودکان ایرانی برای نوشتنِ ماجراهای داستان الهام گرفته است، تصویرگر هم روایتی زنده از زندگی آن‌ها را به نمایش گذاشته است. انتخاب دودلینگ و طراحی شخصیت‌ها و بیان تصویری موقعیت‌های داستانی نشان می‌دهد که بهاری شوخ‌طبع و نکته‌سنج و از روحیه‌ی دانش‌آموزان باخبر است و قصد داشته شرایطی را در تصویرگری‌‌هایش به وجود بیاورد تا خوانندگان به دنیایی مفرح، شاد و به دور از استرس قدم بگذارند.